T.M. - Akt: II. Scena: III.
– Tylko nas nie słuchają… Co za ludzie – błękitne oczy Neeli zatrzymały się na dwójce, która siedziała na materacu. Zrobiła do nich minę zbitego psa.
– Jak za jakiś czas będą wreszcie razem, to krzykniemy im w twarz: „A nie mówiłyśmy!?” – brązowooka powiedziała dumnie. – Prawda, Daniel? – spytała z szyderczym uśmieszkiem, a chłopak pokazał jej język. – Co się krzywisz? Tak ładnie Wam ze sobą! – kontynuowała. – Zawsze tak robisz, Daniel. Zawsze. To nic nowego… Najpierw się wypierasz i zapierasz, a potem co? „Kocham Cię!” – wybuchła śmiechem.
– Tylko nas nie słuchają… Co za ludzie – błękitne oczy Neeli zatrzymały się na dwójce, która siedziała na materacu. Zrobiła do nich minę zbitego psa.
– Jak za jakiś czas będą wreszcie razem, to krzykniemy im w twarz: „A nie mówiłyśmy!?” – brązowooka powiedziała dumnie. – Prawda, Daniel? – spytała z szyderczym uśmieszkiem, a chłopak pokazał jej język. – Co się krzywisz? Tak ładnie Wam ze sobą! – kontynuowała. – Zawsze tak robisz, Daniel. Zawsze. To nic nowego… Najpierw się wypierasz i zapierasz, a potem co? „Kocham Cię!” – wybuchła śmiechem.
Autorki: Eletronic Lover~ & Famous Killijoy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz